تأثیرات طرح اختلاط و زمان عمل‌آوری بر مقاومت فشاری و کششی بتن پلاستیک بنتونیتی

معمولاً جهت ساخت موانع غیرقابل نفوذ (دیوار آب‌بند)، مکان‌های آلوده به آلاینده‌ها، یا کنترل نشت در پی‌های با نفوذ بالا در سدها از بتن پلاستیک استفاده می‌گردد. در این تحقیق اثر مقدار رس، سنگ‌دانه و سیمان بر مقاومت فشاری و کششی بتن پلاستیک بنتونیتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان‌دهنده‌ی کاهش مقاومت فشاری و کششی با توجه به افزایش نسبت آب به ریزدانه، کاهش سیمان و کاهش سنگ‌دانه بود. علاوه بر این، بتن پلاستیک رفتار وابسته به زمان از خود نشان داد و تغییرات خواص مکانیکی بتن بنتونیتی با افزودن لای و رس جاذب بهبود یافت. بررسی عمق نفوذ آب در نمونه‌های 28 و 90 روزه نیز نشان‌دهنده‌ی کاهش نفوذ با افزایش عیار رس و افزایش زمان عمل‌آوری بود. همین طور نتایج مربوط به بررسی جذب آلاینده کادمیوم توسط رس بنتونیت به خوبی نشان داد که می‌تواند در شرایط نشت آب با آلودگی بالا، مؤثر واقع شود. مناسب‌ترین درصد رس با توجه به مقاومت فشاری و کششی و در نظر گرفتن مسائل اقتصادی، رس با عیار 20 درصد و طرح اختلاط با حضور لای و سیمان 200 کیلوگرم در مترمکعب می‌باشد. همچنین در این تحقیق روابطی به‌منظور پیش‌بینی مقاومت فشاری 28 و 90 روزه بتن پلاستیک با استفاده از نتایج مقاومت فشاری 7 روزه و مقاومت کششی 90 روزه با استفاده از نتایج مقاومت کششی 28 روزه توسعه داده شده است. مقدار ضریب رگرسیون بیش‌تر از 0.95 نشان‌دهنده‌ی دقت بالای این روابط در فرآیند پیش‌بینی است.